Με αυτον τον τρόπο καταλήγουμε σε ποσοτικά αλλά και ποιοτικά συμπεράσματα, εφόσον έχουμε την κατάλληλη εμπειρία ώστε να αξιολογήσουμε αυτό που βλέπουμε αλλά και να το μετρήσουμε σωστά.

Ποσοτικό συμπέρασμα είναι πχ να δουμε μια εικόνα ενός εσωτερικού τοιχου και να κρίνουμε απο τη θερμοκρασία του (και τη σχετικη υγρασια του χωρου), αν προκειται για σημείο όπου πιθανά θα έχουμε τοπική συμπύκνωση της υγρασίας του αέρα.

Ποιοτικό αντιστοίχα θα χαρακτηριστεί οχι πια το σημείο αλλά η συνολική έκταση του προβλήματος, θα βρουμε δηλαδη σε ποιό σημείο έχουμε πρόβλημα και μέχρι πού εκτείνεται. Σε αυτό το επίπεδο δε μας ενδιαφέρει να μετρησουμε θερμοκρασία (ποσοτικοποίηση), αλλα να εκτιμησουμε την εικονα στο σύνολό της.

Υπέρυθρη ακτινοβολία εκπέμπουν όλα τα σώματα (με την ευρεία έννοια του όρου) τα οποία έχουν θερμοκρασία ανώτερη απο το απόλυτο μηδεν (-273 βαθμούς Κελσίου).

Η θερμοκάμερα δεν εκπέμπει καμμία ακτινοβολία, μόνο δέχεται και στην ουσία βλέπει μόνο θερμοκρασία επιφανείας.

Επειδή η μέθοδος χρησιμοποιείται όσο τα αντικείμενα προς εξέταση είναι σε λειτουργία, κατατάσσεται στις μή καταστροφικές μεθόδους ελέγχου (Νon Destructive Testing)